Ο Βενιζέλος της σωτηρίας μας!

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
στις 15 Ιανουαρίου 2015

Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης

Βολεμένοι μέσα στο υπέρβαρο εγώ τους, με τη βουλιμία της εξουσίας αποτυπωμένη στο αρπακτικό τους πρόσωπο, προκαλούν εκκωφαντικό θόρυβο γύρω από την υπερφίαλη ύπαρξή τους...

Παρακολουθούμε μαζί με την κατάρρευση του πολιτικού μας συστήματος και αυτή των προσώπων του. Το κίβδηλο έχει περιορισμένη διάρκεια και οι πλαστογράφοι, αργά ή γρήγορα, αποκαλύπτονται. Ωστόσο, είναι αξιοθαύμαστη η επιμονή που δείχνουν ορισμένοι εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου στο να επαναλαμβάνουν τα λάθη τους. Πρόκειται για επιδημικό σύμπτωμα ή για αθεράπευτο κουσούρι του πολιτεύεσθαι; Ό,τι και να είναι, ο πολιτικάντης ξύνει την πληγή του με τα νύχια του γιατί εμπιστεύεται τον εαυτό του και υποτιμά τους ψηφοφόρους του – καθ’ έξιν και κατ’ εξακολούθηση.

Αν ρίξει κάποιος μια ματιά στη σύνθεση του Κοινοβουλίου μας, διακρίνει εύκολα ανάλογες περιπτώσεις υπερφίαλων – από την ατιμωρησία και τη συνεχή κενή περιεχομένου επιβράβευση που γεννούν και τρέφουν τον αλαζόνα. Έτσι, αν ο αλαζών πολιτευτής επιτυγχάνει τους στόχους και τις επιδιώξεις του, ταυτόχρονα χάνει και το μέτρο για την απίθανη στιγμή που ο διάολος θα σπάσει το ποδάρι του και θα του ζητηθεί να «μετρηθεί»...

Τις περισσότερες φορές πρόκειται για κύμβαλα που αλαλάζουν αδιάκοπα. Βολεμένοι μέσα στο υπέρβαρο εγώ τους, με τη βουλιμία της εξουσίας αποτυπωμένη στο αρπακτικό τους πρόσωπο, προκαλούν εκκωφαντικό θόρυβο γύρω από την υπερφίαλη ύπαρξή τους. Αμετανόητοι και πνιγμένοι στην ίδια τους την αβυσσαλέα αλαζονεία, εξακολουθούν να απευθύνονται δημόσια προτάσσοντας το εγώ: «Εγώ έσωσα τη χώρα», «εγώ ήμουν ο πρώτος που διέγνωσα την κρίση», «εγώ επισήμανα έγκαιρα τους κινδύνους», «εγώ προειδοποίησα του εταίρους μας», «εγώ συμβούλευσα τον Σόιμπλε», «εγώ αγωνίστηκα για την ενότητα της παράταξης»...

Μια ατελείωτη στρατιά από «εγώ», παραταγμένη σαν ένας απειλητικός στρατός απέναντι στις ζωές μας, τα προβλήματά μας, τα αδιέξοδα της καθημερινότητάς μας.
Ακόμα και σήμερα, ο Βενιζέλος, για παράδειγμα, στις προεκλογικές του εμφανίσεις παρουσιάζεται ως σωτήρας μας αλλά και ως ο μοναδικός στυλοβάτης της σταθερότητας (;), εκείνος από τον οποίο κρεμόμαστε όλοι, ενώ η τυχόν έλλειψη του εκτοπίσματός του θα μας βυθίσει, εμάς και τη χώρα, στις αβύσσους της καταστροφής...

Σε αυτόν απευθύνθηκαν οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτός ήταν που τους παρείχε τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις (με το εγνωσμένο του κύρος και την παροιμιώδη αποτελεσματικότητά του, από όπου κι αν πέρασε...), αυτός αποτελεί ως αξιόπιστος ρυθμιστής την εγγύηση για τη χώρα, με... οφθαλμοφανείς επιτυχίες. Σ’ αυτόν χρωστάμε με δυο λόγια την... ευημερία μας!

Tags